Ryzyko związane ze znieczuleniem ogólnym u kotów rasy Devon Rex, według doktora medycyny
weterynaryjnej Michaela Houarda.
Jako, że w przeciągu kilku ostatnich lat we Francji jak i w Holandii odnotowano przypadki śmierci
kotów rasy Devon Rex wskutek poważnych powikłań związanych ze znieczuleniem ogólnym,
uznaliśmy, że należy poruszyć ten temat w pierwszym wydaniu naszego biuletynu („Chat M’interex”,
nr 1, lipiec 1992). Jak również dlatego, że każdy kot w swoim życiu przynajmniej raz zostanie poddany
narkozie.
Koniecznie należy podkreślić, że w żadnym z tych przypadków nie oskarżono weterynarzy
wykonujących zabieg poddania narkozie i że najwyraźniej powikłania te występują tylko u kotów rasy
Devon Rex. Przyczyną tego może być fakt, że koty tej rasy są nosicielami genu „spastyczności”.
Niedawne badania przeprowadzone pod koniec lat 90-tych wykazały, że rzeczywiście mamy do
czynienia z genem bardzo blisko związanym ze spastycznością. (notatka tłumacza: możliwy błąd
w przedruku, gdyż biuletyn jest z roku 1992, a powołuje się na badania z końca lat 90-tych).
Dr Houardowi: „często słyszymy, że u kota rasy Devon Rex zaszły pewne powikłania („narkoza albo
zabieg osłabiły kota”) albo komplikacje związane z poddaniem narkozie („kot nie wytrzymał narkozy
albo zabiegu”).
Narkoza to procedura medyczna, która jest nieodłącznie związana z ryzykiem, minimalnym
u zdrowych zwierząt, ale wyższym u kotów rasy Devon Rex, nawet tych idealnie zdrowych. Ryzyko to
jest związane z występowaniem ostrych lub podostrych powikłań po narkozie. Zdają się one zawsze
mieć ten sam, charakterystyczny przebieg.
Powikłania ostre mają miejsce zaraz po wybudzeniu kota z narkozy i objawiają się drgawkami
i nadpobudliwością, a następnie bardzo szybko następuje hiperglikemia i wychłodzenie organizmu.
Zgon następuje w przeciągu kilku godzin.
Powikłania podostre mają miejsce 24 do 28 godzin po poddaniu kota narkozie. Najbardziej
charakterystycznym objawem jest postępujący i natężony ból mięśni, któremu towarzyszy
podwyższona fosfokinaza kreatyny (enzym wskazujący zajęcie mięśni i który może być u tych kotów
podwyższony nawet stukrotnie). Występuje również wychłodzenie organizmu, hiperglikemia,
mocznica i zajęcie wątroby.
Wydaje się, że rodzaj podanych anestetyków ma wpływ na wywołanie i przebieg powikłań.
Powikłania te mają wyjątkowo ostry przebieg po użyciu Ketamine i innych produktów z tej rodziny.
Holenderscy weterynarze zaobserwowali występowanie poważnych powikłań po zastosowaniu
ogólnego znieczulenia wziewnego (nazwy produktów i protokoły nieokreślone). Obecnie wiemy, że
pisali o Halothane
Natomiast, środki podawane jako premedykacja farmakologiczna przed podaniem znieczulenia
właściwego wydają się nie mieć wpływu na proces: Xylazine, Atropine, Propionylpromazine były
podawane i nie zaobserwowano zmian w częstotliwości i sile powikłań.
Mechanizm występowania szoku po znieczuleniu ogólnym nie został jeszcze odkryty. Wszystkie koty
rasy Devon Rex, u których zaobserwowano te charakterystyczne objawy podczas znieczulenia
ogólnego, najprawdopodobniej były nosicielami „genu spastyczności”. Wydaje się, że typowe
powikłania po poddaniu narkozie są związane z występowaniem tego genu albo genu z nim
spokrewnionego. To tłumaczyłoby kurcz mięśni, jako że „spastyczność” jest miopatią.
Narkoza u kotów rasy Devon Rex niesie poważne ryzyko, które należy ograniczyć poprzez stosowanie
odpowiedniego protokołu poddawania narkozie i prowadzenie intensywnej obserwacji po
wybudzeniu kota, co pozwoli interweniować najszybciej jak to tylko możliwe.
Powyższe środki bezpieczeństwa przy poddawaniu narkozie powinny być przestrzegane u wszystkich
kotów typu rex (devon, cornish, german i selkirk), jak również w przypadku sfinksów, które
w początkowej fazie hodowli, pod koniec lat 60-tych, były łączone z kotami rasy Devon Rex przez
dr Hernandez, aby uregulować pewne cechy rasy, takie jak brak owłosienia.
ANESTETYKI, KTÓRYCH NIE WOLNO PODAWAĆ KOTOM RASY DEVON REX:
Anestetyki dysocjacyjne:
• Ketamine
• Imalgene
• Clorketam
• Zoletil
Anestetyki wziewne:
• Halothane
Źródło: biuletyn Chat M’interex, nr 1, lipiec 19